167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
اشتر نامه عطار
زانکه استادم بود در ره پناه
من نخواهم اين همه بي اوستاد
تا نگردد در عقوبت ره دراز
عمر هرزه در صور در باختي
اين چنين حيران بمانده در پسم
من ندانم تا در آنجا کي رسم
در نبود و بود پيدا آمدي
بو که ناگاهي بري در پرده راه
در رسيد از دور در آن جايگاه
زار بکشم آنگهي در خون فکن
پرده بردار و مرا در خود نگر
تا شود آسان مرا در درگهت
روي خود کرده عيان در پرده ها
در درون پرده پنهان مانده اند
در مقام عشق خود در بازد او
ليک اينجا ظاهري و باطني
راز پيدايي کند در سوي خود
راز ما در پرده چنديني مجو
سر بسوي راه کل بنهاده بود
در وصال جان جان مي ناز تو
چند باشي در نشيب و در فراز
پاي تا سر در درون پرده
تا مگر ره در دلوکت آورد
بود اما در صور پنهان ببود
در ميان جسم در هر فن شده
جاي تو در آتش و خاکسترست
نه چو تو در آتش دعوي شدند
در ميان آتش او بس خوش فتاد
در زمان آواز از آنجا بشنود
گرچه در پرده بسي او ذل بيافت
نور خود کلي در آن گم کرده است
يک دمي با آينه همراز شو
لاجرم رخ را نه بيني در نشست
هم سخن در راه خواهد گفتن او
دم بدم ميکرد در خود پرده او
در درون پرده در آگاه بود
محو گشتي خون جوهر در زمان
پرده از کارم برافکن بي خبر
در تفکر مانده بود و در خيال
تن ضعيف و زار مانده در تعب
خويش را در خويشتن ميکرد گم
اندر آن آتش بکلي برفروخت
هم جهاني نه جهانم در جهان
در درون تو شدم بيرون مرا
در عياني جان جان مي بينمت
اين زمانه بي عدد کلي شدم
از فراق بيخودي هم مست من
افکننده صورتم در دم دمست
در دلم دارم کرم اما عدم
هم نبودي محدث و در جان نهان