167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
الهي نامه عطار
وز آنجا بر گرفتش برد در صف
سرش بر نه سرش در کش سبک تر
به بند اندر فکند و کرد در چاه
غلط کردم که در آتش نشستي
غلط کردم که تو در خون نيائي
توئي در دو جهان مطلوب مطلق
جمال بي نشاني در نشان ديد
که کو يوسف مگر افتاد در چاه
مباش از آهوئي کم در سحرگاه
که خون زو مشگ گردد در زماني
به سان مرده اي بنشسته بر سر
ز بهر آن کبوتر در عجب بود
که در پيري نهندم در بهائي
ز شوقش کوه رفته پاي در گل
نهان و آشکارائي تو در دل
تو مي خواهد ز تو در کوي دنيا
تو مي خواهد ز تو در کل اسرار
طلب کار توام در جان و در دل
آلهي سوختم من در فراقت
خروشي در نهاد آدم انداخت
چو در آغاز ديد اعيان انجام
ازآن اين درهاي نغز داري
هيلاج نامه عطار
جمال خويش در آيينه مي بين
که در هر ذره طوفانها فکندي
چو رويت ديد خود در خاک انداخت
که در اول در آخر مي برآري
که افتاده است در خاک ره تو
از اول در نهاد عالم افتاد
از آن شد در حقيقت آگه تو
که ديد و بخت و پيروزي در اينجا
فتاده اينزمان در قطره آب
بسر گردنده بر خاک در او
فکنده غلغلي در نون و در کاف
ز ذات او تو اصلي در ميانه
مراد خود در آنحضرت بيابي
که جانانش بکلي در نظر بود
که همچون نقطه در عين پرگار
يکي در زهر جانش کشته گشته
که گردد آن زمان آن يار ظاهر
مشوي اين بار از بود خودآگاه
مثال جوهري در عين غرقاب
اگرچه داده جان اندرين راه
گهي در سوز بودي گاه در ساز
نددي هيچ همراهان در اينجا
کمال خود در ايندر يا نديده
که سرگردان بين اصبعيني
نه در عرشي نه در فرشي کجائي
بماندم خوار در بازار جانان
بلاي عشق در هر لحظه سوئي است
پس آنگه گوي خود بردن در اينجا