ديوان خاقاني

رود کعبه در جامه سبز عيدي
مگر بزم خاقان ايران نمايد

به دامان شب پاره اي در فزايد
از آن صدره روز نقصان نمايد

اگر بوي خشمش برد مغز دريا
تيمم گهي در بيابان نمايد

تف تيغ هنديش هندوستان را
علي الروس در روس و الان نمايد

در اعجاز تيغ ملک بوالمظفر
سپهر از سر عجز حيران نمايد

از آنگه که بالغ شد اقبالش او را
عروس ظفر در شبستان نمايد

بديهه همي بارم از خاطر اين در
کز او گوش ها بحر عمان نمايد

پس يک ماه کلوخ اندازان سنگ دلان
در بلورين قدحي لعل تر آميخته اند

خطري کرده و در گنج طرب نقب زده
نقب کران همه ره با خطر آميخته اند

زهره بر چيده چو خورشيدنم هر جرعه
که در آن خاک چنان بي خطر آميخته اند

رود سازان همه در کاسه سرها به سماع
شربت جان ز ره کاسه گر آميخته اند

چرخ را نشره نون و القلم است از مه نو
کانهمه سرخي در باختر آميخته اند

مه طرازي است به دست چپ گردون شب عيد
نقش آن گويي در شوشتر آميخته اند

چرخ اطلس سزدش جامه عيدي که در او
نقش روحاني بر استر آميخته اند

اخستان شاه که از خاک در انصافش
کحل کسري و حنوط عمر آميخته اند

بر در گردون نقش الحجر است اسم بقاش
لاجورد از پي آن با حجر آميخته اند

اختران ز آتش شمشيرش در بوته چرخ
همه اکسير قضا و قدر آميخته اند

زين ملک تا ملکان فرق بسي هست ارچه
نام با نام شهان در سمر آميخته اند

چرخ هارون کمر دارش و چون هارونان
ز انجمش زنگله ها در کمر آميخته اند

فر و بختش که در او چشم ستاره نرسد
خاک با چشم ستاره شمر آميخته اند

وقت شمشير زدن گوئي در ابر کفش
آتشين برق به خونين مطر آميخته اند

روس و خزران بگريزند که در بحر خزر
فيض آن کف جواهر حشر آميخته اند

چه عجب زانکه گوزنان ز لعابي برمند
که هژبرانش در آب شمر آميخته اند

جان به دستار چه دهيم آن را
کز غبب طوق در بر اندازد

گله از چرخ نيست از بخت است
که مرا بخت در سر اندازد