167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
شاهنامه فردوسي
که در جنگ دريا کند کوه سنگ
بتوران و چين در پسنديده است
گهي شادکامي گهي با نهيب
که اي شير درنده در کارزار
بدانجايگه مرز خوارزم بود
شدم بي گمان در دم اژدها
که از درد ما نيست پر خون گرم
تو گفتي که دارد در و دشت پاي
ز بانگ سواران در آن رزمگاه
همه نيزه دار از در کارزار
سواران گرد از در کارزار
ترا جست و شادي ترا در گشاد
سه جنگ گران کرده شد در سه شب
بدانست نيرنگ و بند حصار
نماندي در و بام وجاي نشست
در و دشت و کوه و زمين پرنگار
جهان از در مردم نيک بخت
چه بايست اکنون همه رنج راه
برهنه شد از روي پوشيده راز
همان تخت و دينار و جام گهر
ز ترکان سوار از در کارزار
چو شير ژيان رستم کينه خواه
بدان گونه آواره شد در نهان
شما را سپردم بکوشيد سخت
چنانچون بود در خور پيشگاه