لسان الغيب عطار

چند گويم من بتو ترکش بگير
زنده جاويد شو در خود بمير

بهر تو خواني کشيدم قاف قاف
جني وانسي بگردش در طواف

همره احمد شو و تجريد باش
در طريق مرتضي توحيد باش

من نيم عطار گويا در دنيست
اندرين کفر نه اسلام و دينست

ديده ديگر در اينجا ديده ام
واز لسان الغيب بشنيده ام

بگذر از تقليد تايا بي تو راه
اين ندا باشد ز در گاه آله

بگذر از تقليد و در توحيدآ
تا شوي دانا و پاک و مقتدا

هر که از تقليد روي خود بتافت
سرجانان در درون خويش يافت

خلق دنيا گشته در تقليد پند
نشنود چون دنگ اينجا گاه بند

خلق در تقليد رسوا گشته اند
برسر کوي بلا بنشسته اند

جهد کن خود را از اينغم وارهان
تاشوي امن و درآئي در امان

ترک مستي کن بيا هشيار باش
يکدمي در کلبه عطار باش

اين چنين سودا برون کن از دلت
تا شود عقبي در اينجا گير

اين چنين سودا برون کن از دلت
تا شود عقبي در اينجا حاصلت

حب دنيا معجرت در سر کند
پير گرداند ترا چون خر کند

مرترا در بيت نگذارد دگر
کوست پيرو احمق و نادان و خر

در نگر خلق جهان عبرت بگير
کوبه نگذارد يکي برناو پير

راهزن باشد جهانرا پير زن
در نگر اينحال ديگر دم مزن

پند ما را چون دري در گوش کن
مي ز جام ساقي جان نوش کن

در تجرد پادشاه هيجده
هم خزان و هم بهار و هم ديي

در تجرد پادشاهي يافتم
حکم خود بر ماه و ماهي يافتم

شاد و خندان ميروم تا حشرگاه
چون نبي بگرفت ما را در پناه

در پناه مصطفي و آل باش
بررخ خوبان مثال خال باش

کوس نصرت را در اينعالم بزن
ملک شاهي را بگير از اهرمن

همره ما ميروي تا سوي دوست
در طريقت اين چنين راهت نکوست

من در او پيوسته ام پيوند اوست
زآن زنم من لاف منصوري دوست

ذکر تو افسانه دنيا بود
در فسانه شورش و غوغا بود

نيست عاقل اين چنين کس در جهان
باشد او ديوانه و مسخ زنان

مرد آنست کوز سر بگذشته است
در بروي غير حق دربسته است

مرد آنست کو کشد رخت از جهان
پاي در دامن کشد چون واصلان

اندر اين ره ميتواني ديد يار
از چنين راهي چرائي در کنار

راه احمد گير و چونمردان برو
در شريعت گفت پاکان مي شنو

هرکه وابسته باين دنيا شود
همچو دونان در جهان رسوا شود

هرکه را در جاه دنيا دل بود
چون حمار لنگ زير گل بود

هر که تن پرورد جان درباخته است
رخت را در هاويه انداخته است

نفس شومت را ازاينخانه بران
تا در آيد اندرو نور عيان

نفس پرور را نشان دوزخ است
پرفسرده تر در اينجا از يخ است

اصل کار آنست ترک خود کني
در جهان پس لاف تجريدي زني

هر که نيکي کرده است در اينجهان
ميبرندش پيش حق کروبيان

اين نصيحت بشنو و کن گوش تو
در کم آزاري و نيکي کوش تو

تا بيابي حشمت دنيا و دين
در يقين ما شوي اسرار بين

ديده بينا گشا در روي يار
تا به بيني هستيي ليل و نهار

ديده بينا خدا را ديده است
عکس ديدارش در اين آيينه است

ديده بينا بود بيناي او
کن نظر در شورش و غوغاي او

ديده بگشا در جمال دوست تو
اينچنين بينش بود اينجا نکو

ديده بگشا در نگر عطار را
گوش کن اسرار اين گفتار را

غير ديد او نه بيني بينشي
نيست در اعيانش اينجا پوششي

جهد کن در گرد نادانان مگرد
تا نکردي غير ايندرياي برد

گرد داناگير و شو همراه او
تا رسي در منزل آنشاه تو

کشته عطار در عالم بسي است
بهره بردارد ازو هر جا کسيست