کليله و دمنه

... بود غليواژ موش بچه اي پيش او فرو گذاشت زاهد را بر وي شفقتي آمد ...

... و نطق دل گشاي، در گوشک ملک بيضه نهاد و بچه بيرون آورد. ...

گلستان سعدي

... نشسته و با درويش بچه اي مناظره در پيوسته که صندوق تربت پدرم ...

تذکرة الاوليا عطار

... برسيد آن دو غلام بچه را ديد که فرياد مي کردند. گفت: «بسم الله ...

ديوان ابوسعيد ابوالخير

کافر من و بت پرست من ترسا من
اينها من و صد بار بتر زينها من

مکي به کعبه فخر کند مصريان به نيل
ترسا به اسقف و علوي به افتخار جد

اسرار و رموز اقبال لاهوري

اي نظر بر حسن ترسا زاده ئي
اي ز راه کعبه دور افتاده ئي

خاطرم از صحبت ترسا گرفت
تا نقاب روي تو بالا گرفت

ديوان اوحدي مراغي

مؤمن ز دين برآمد و صوفي ز اعتقاد
ترسا محمدي شد و عاشق همان که هست

يار ترسا و ما مترس از کس
عاشقي خود همين هنر دارد

ديوان باباطاهر

اگر گبريم و ترسا ور مسلمان
بهر ملت که هستيم از ته ايمان

ديوان بيدل دهلوي

سواد راست بيني کردنست اي بيخبر روشن
خط ترسا هم اينجا آنقدر واژون نميباشد

شاهنامه فردوسي

از ايران بي اندازه ترسا شدند
همه مرز پيش سکوبا شدند

يکي مرد ترسا گزين کرد شاه
بدو داد فرمان و گنج و کلاه

به شهر اندرون هرک ترسا بدند
اگر جاثليق ار سکوبا بدند

جهودان و ترسا تو را دشمنند
دو رويند و با کيش آهرمنند

چواز دور ترسا بديد آن سپاه
برفتند پويان ببي راه و راه

چو بر جامه ما چليپا بود
نشست اندر آيين ترسا بود

مگر کز پي چيز ترسا شدست
که اندر ميان چليپا شدست

دگر گفت کاين شهريار جهان
همانا که ترسا شد اندر نهان

به موبد نبايد که ترسا شدم
گر از بهر مريم سکوبا شدم

نبد زان مرا هيچ سود و زيان
ز ترسا شنيدي تو آواز آن

ديوان خاقاني

مسيح وار پي راستي گرفت آن دل
که باژ گونه روي بود چون خط ترسا

فلک کژروتر است از خط ترسا
مرا دارد مسلسل راهب آسا

نوک پيکان ها چو درهم خانه عيسي رسيد
چرخ ترسا جامه را دجال اعور ساختند