167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
هيلاج نامه عطار
حقيقت سوز او در من دمادم
بر من هست اندر نيست يکيست
مرا آن ماه و خور تابانست اينجا
بود کو کرد سر م جمله ظاهر
دلم از نور او عين حضور است
مرا او در درون جان صفاي است
که جسمم رفت کلي روح ماندم
همه ذرات من شد در يقين خور
وصال ما در اينجاگاه جويان
که مي بيند عيان در خويشتن شاه
نمي آيد در اينجا بر سر دار
که اندر قاف قربت گشت ظاهر
دهيم آنرا که ما خواهيم توفيق
که در ما مي نگنجد عقل آدم
ترا بخشيده ايم اينجا حضورت
زماني باش اندر قربت ما
از آن اينجا ترا هستيم معبود
که بنمايم همه راز نهانت
که جسم و جان تو در ما بقاهست
ترا بخشيم ما صاحب زماني
چو نوشي جرعه از خود پرستي
بجز من هيچ اينجاگه مبين تو
که گردانم ترا اندر فنا فرد
يکي باش و رخ از هر سو مگردان
درون خويش بيچون و چرا بين
مکن اسرار ما ايشيخ دين فاش
ولي در ذات من هرگز نميري
مرا ديدند اندر عين دنيا
جمال ما در اينمعني بديدند
يقين در عشق ما واصف نبودند
که در ايشان جمال خود نمائيم
حقيقت کام ديد از ما چو بستد
که در هر جايگه بي گفت يارم
کنم او را حقيقت کارسازي
من او را باشم اينجاگاه پيدا
ورا بخشم من او را دستگاهي
که بود خويش در کل مينمائيم
که من درد تو و درمانم اينجا
که بنموده است يار رهنمونت
که درمانت شود کلي پديدار
دواي درد کي آيد پديدار
که در جان و دل تو آشکار است
که در تو هست اينجا يار ناظر
که اينجا ميزند در تو اناالحق
که در ديدار تو ياراست سرمست
يقين در پرده اعيانست با تو
ترا در جان نموده روي زيبا
که ني دل بيني اينجاگاه و نه روح
که در يکي شوي از عين تقليد
حقيقت محو آري جمله ذرات