167906 مورد در 0.10 ثانیه یافت شد.
اسرار نامه عطار
حکيم اندر حق او اين مثل زد
که بر يک جست ده گردم بگردي
چو از دوديست هم در دود گردد
براي او در دکان کند باز
که خدمت کارتست اين چرخ گردان
فلک از دير گه خاک در اوست
که آن کانرافلک چون لاژورديست
چگونه فهم آن کان مي کني تو
چو خشخاشي بود بر روي دريا
که سي سوراخ در خشخاش کردي
که شب از نور ايشان بود چون روز
که سحر صحن گردون باز دانم
کمر بسته چرا گردند در خاک
چرا گردند در نه حقه چندين
زبي خويشي در آن خوشي خموشند
که تا محشر به جان جوياي اويند
همي بوسند خاک درگه او
که باشي در همه عالم توباري
گياه خشک و باد بيشه باشي
نماندي رونقي در هيچ کاري
دو دهقان گاو در خرمن کشيده
برآورده ازو ماهي و خرچنگ
چرا خواهي تو ريش گاو او شد
چه داني زانک اين دم شيرگيري
که برد اواز تنور اندر ترازوت
چو زه بر تو کشد ناگه کمانت
چو دلوي زين رسن رفتي فرو چاه
که تو چون ماهي هنگامه گيري
برو دنبال زن بر ريک و رستي
که دم چون ريگ در شيشه روانست
مده بر باد سر را سرسري تو
تعجب کرد و آمد در نظاره
که اين بار آورد طنگي بهر سال
روان شد عالمي در وي نظاره
که بر مويي روان گردي سوي ماه
که پيل از وي بگردن بر فتادست
به مويي مي شوي بر مه زهي کور
به شب در چاه مويي چون شکافد
وليکن دوغ در وي يافتي تو
سر اندر خواب داري مي نداني
وليکن دشت او را در نيابد
گروهي لوح را از سر گرفته
شده هر يک ازيشان در رهي گم
زبيهوشي فتاد و خفت در خون
چو ما هستيم مه عالم مه آدم
چگونه جان ما دارد به بازي
که فقر او چو دريا مي زند موج
که اندر فقر خود باشد سيه دل
نسنجد ذره اي در فقر کونين
کليد گنج در بازار جويد