ديوان انوري

مرا فلک عملي داد در ولايت غم
که دخل آن نپذيرد به هيچ خرج قصور

کرم از فيض دستت آورده
در جهان رسم رزق را مقدور

فتنه را از کلاه گوشه جاه
کرده در دامن فنا مستور

آسماني که در عناد وغلو
هيچ خصم تو نيست جز مقهور

نه قضايي که در مصالح کل
منشي راي تو دهد منشور

گر دهد در ديار آب و هوا
مهدي عدل تو قرار امور

هرچه در سلک حل و عقد کشد
کلکت آن عالمي بدو معمور

رو که کاملتر از تو مرد نزاد
مادر دهر در سرور و شرور

وين که در کنج کلبه اي امروز
بر فراق توام چو سنگ صبور

که مرا در همه جهان جانيست
وان ز حرمان خدمتت رنجور

چه کنم در صدور اهل زمان
اي بساط تو برده آب صدور

حال من بنده در ممالک هست
حال آن يخ فروش نيشابور

اي جوان بختي که مثل و شبه تو
کس نيابد در خم گردون پير

تا به اکنون چيز ليزي داشتم
زانکه در عشرت نباشد زو گزير

اي بهمت وراي چرخ اثير
چرخ در جنت همت تو قصير

زانکه جز دست جود تو نکشد
پاي ظلم و نياز در زنجير

طاهر طاهرنسب صاحب که حکم شرع را
در ازاي عرق پاک اومحيط آمد غدير

در خمير طينت آدم به قوت مايه بود
عنصر تو ورنه تا اکنون بماندستي فطير

شکل در گاه رفيعت را دعا کرد آسمان
شکل او شد افضل الاشکال و هو المستدير

کز تواتر در ثناي تو نياسايد دمي
خاطر من از تفکر خامه من از صرير

سموم حادثه از خصمت ار بگرداند
پياز چرخ که در جنب قدر تست قصير

به انتقام تو نشگفت اگر قضا و قدر
بهانه جوي به لوزينه در دهندش سير

فکند راي تو در خاک راه رايت مهر
نبشت کلک تو بر آب جوي آيت تير

صرير کلک تو در حشر کشتگان نياز
ز نفخ صور زيادت همي کند تاثير

بزرگوارا در حسب حال آن وعده
که شد به عون تو بيرون ز عقده تاخير