ديوان انوري

اين مناصب که ديده اي جزويست
کار کلي هنوز در قدرست

بالله ار گرد دامن تو سزد
هرچه در دامن فلک گهرست

در دو حالت که ديد يک آلت
که همو ناوک و همو سپرست

با سر خامه تو آمده گير
هرچه در قبضه قضا ظفرست

گر کند دست در کمر با کوه
کينت کز پاي تا به سر جگرست

که به سوراخ غور کين تو در
به مثل موش ماده شير نرست

که مرا در وفاي خدمت تو
گر به شب خواب و گر به روز خورست

پيش دست و دل تو ناچيزست
هرچه در بحر و کان زر و گهرست

دم و کلک تو در بيان و بنان
گرچه بر يار و خصم نفع و ضرست

به دعايي که کرد نوح نجي
که در آفاق از آن هنوز اثرست

حق داود و لطف نعمت او
که ترا در بهشت منتظرست

به نماز و نياز يعقوبي
در غم يوسفي کش او پسرست

که مرا در وفاي خدمت تو
نه به شب خواب و نه به روز خورست

چون به عالم تويي مرا مقصود
از در تو بگو دگر گذرست

قبه اي کز نواي مطرب او
کوه را در سر از صدا سورست

ناصر دين حق که رايت دين
تاکه در فوج اوست منصورست

جرعه جام حکم او دارد
باد از آن در مسير مخمورست

کشف اسرار مي کند به رموز
به رموزي که در منثورست

تا که مقدور حل و عقد قضا
در حجاب زمانه مستورست

دست فرسود حل و عقد تو باد
هرچه در ملک دهر مقدورست

مرده را زنده چون کند به صرير
در او گرنه نايب صورست

کلکيست که در نظم جهان خاصه ممالک
تا عدل و ستم هست بشيرست و نذيرست

در رجم شياطين ممالک چو شهابيست
کاندر سر او مايه صد چرخ اثيرست

اين مرتبه زان يافت که در نظم ممالک
جايش سر انگشت گهربار وزيرست

در ملک کمال تو همه چيز بيابند
آن چيز که آن نيست ترا عيب و نظيرست