167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
منطق العشاق اوحدي مراغي
چو در تب گفته شد تبخاله اي بود
عزيز مصر گردانش چو يوسف
مروت قحط شد، بي توشه زانم
و زان پس اوحدي را هم بيامرز
که روزي قصه خود بر تو خوانم
تو آزاد از مني، اي من غلامت
چو آتش در فتادش خويش را گفت
که چون در پاي افتم دست گيرد
که در دام بلا پيچيد بالت
که فرهادي و خيلي کوه کندي
به افسون تو مشکل سر درآرم
کسي در عاشقي ديوانه تر نه
سخن ها در دل من کارگر نه
خريدار و ترا در کيسه زر نه
بيفتاد اين سخن در گوش رفته
که ما را در مشقت ميگذاري؟
مکن، کز پرده بيرون افتدت راز
من از بيرون چو نقش پرده تا چند؟
و گر باشد بلايي نيز، گو: باش!
که در گوش تو گويم حسب حالي
در آن بيچارگي کردن فرو ماند
نخستين زهر در شکر شکستند
درفشست اين، چرا بر وي زني مشت؟
جگر خوردن چه ميداند پلنگم؟
ز زلفم در گذر، کان پيچ پيچست