167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
درون پرده در عين يقين شو
حقيقت بين که دلدارم در اينجا
بگويم با تو زان قربت در اينجا
حقيقت در بر مقصود آدم
در اينجا گاه او مر رهبر جانست
کند در آخر کارت چو يکتا
حقيقت خود بخود در حق نظاره
بچارم در چنين شرح و بيانست
چو عطار اندر اينجا در نظر يافت
تو در من اينزمان راز نهاني
بدم سوزان حقيقت در سوي پوست
فرو مانده اسير اينجا بناچار
گهي در عشق و گه در کفر و دين من
نهان بودم ولي در عين اظهار
ضعيف و خسته و مجروح و زارم
ميان دمدمه در شور و غوغا
بمانده اندر اين پرگارم فردم
چو شيب و عين بالا در نوشتم
در اين پرده حقيقت در گشايم
مرا در کل بداي جان مانده در پاي
چو مي بينم يقين در پيش اينجا
دلا اکنون تو مي ره بر در اينجا
در آخر نيست غم چون جان تباه است
که در يکي بود او جاودانه
که در يکي شوند انجام و آغاز
که يکي گردد اينجا در خدائي
که در يکي بيابد او رخ يار
يکي گردند اينجا جمله ذرات
بود بيشک بيابي حضرت شاه
در اول باز دان اين راز يکتا
که در اينجاست اين شرح و بيان هان
در اينجا گه دل اندر وصل بسته
يکي گردي تو در توحيد جانان
وصال ما کنون در زندگاني است
نظر بگشا بت خود در نظر بين
در اينجا گاه در عين وصالست
که او را در عيان عين اليقين است
در آن عين فنا مر شاه دارد
اگر چه در بيان گفت يا گويست
که کلي در تجلي جلال است
خدا را در همه او بيشکي ديد
که ذاتش در درون جمله پيداست
در آن عين فنا کلي احد شد
يکي خود ديد او در جملگي نور
که در خود بيند او اسرار توحيد
که بيند در درون انجام و آغاز
که در خود يابد اينجاگه همه نيز
که هم پيش از فنا در يابد اين وصل
يکي بيند در آن يکي طبيعت
باخر در عيان معبود گردد
باخر گشت اينجا در عيان فرد
يقين اين راز بيرونست در تو
يقين مقصود حاصل شد در اينجا
در اين بت روي جانان باز يابد
که با ذرات در گفت و شنودست
کسي کو يافت در عين وصالست
حقيقت در يکي کل بيشک آمد
که جمله اوست بيشک در نمودار
که خود در خود حقيقت خود خبر يافت
اگر چه جمله در وي ناپديدند
بزاري آنگهي در زير اين خاک
در اين سر ني بي اغراض مانده
که ره در سوي آن حضرت نداني
پناه خويش بردن نزد جبار
حقيقت دارم و هم ميکنم سير
حقيقت خفته در عين سرابند
حقيقت در يقين خاصان ذاتند
که در آخر در اينجا پيش بين است
حقيقت خوار در جان و تن آمد
حقيقت در همه خلق جهان ديد
ترا حق کرد در آخر مبدل
چو در من آمدي کل پيش بين تو
مرا سيد خبر دارم خبردار
تو و چه دوست اما در شريعت
نديدي در ميان بيشک تو مر خود
بلعنت مانده تو مردي در اينجا
رها کرده در اينجا گاه قربت
گهي در عين زنار است و گه دلق
گهي با هر کس اينجاگه سليم است
ز ديد جزو و کل در خود هويدا
حقيقت سجده فرمودم در اينجا
ترا اسرار کل در پيش معبود
درون پرده او در گفتگويست
از آن در جمله نور ديده آمد
تو ديدارش يقين در ديده مي بين
از آن خالش در اينجا يافت توفيق
نمودارست او در ديد هموار
ز ديده باز بين در عشق توحيد
حقيقت جان جان در ديده ديدم
اگر چه نه تو ديده در خواب
که در خوابت نباشد چمشها باز
کجا بيني تو خورشيد جهانتاب
در ايندريا يقين او رهنمون است
که در جانش جمال جان نمود است
ببين کاينجايگه پيداست در تو
که ناگاهي رسد در حضرت شاه
شده در راهي و طالب شده آن
در اين اسرار صاحب راز مانده
حقيقت دوست را بي کام و بي لب
نظر کن در دم عين تو هويم