167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
کشکول شيخ بهايي
بر اوجت اگر ببرد پستي
ز شفاعت او يابي درجات
با نان شريعت او خو کن
در ده به بهائي ديوانه
نرسد ز عراق و رهاوي سود
در عشق آويز که علم آن است
آن دل بقيود جهان بسته
در راه طلب زايشان مگذر
درهاي فرح بر خلق گشود
در آن نه خليلي نه درين زردشتي
آئينه ي تو دل است، رو در دل کن
در اسلام بر وي بسته بودي
يا بنا کن خانه اي در خورد پيل
ديدند شکسته کاسه ي درويشان
که برنايد زجانت بي خدا دم
که گم گردي گر زيادش در گذاري
صد مرض بينند در تو بي درنگ
چون ندانند از تو بيگفت زبان
تا به قعر تار و پودت در روند
آمدت اندر خبر بهر دعا
که مرا با بوي جنت ساز جفت
در حوصله ي اميد گنجد
که در پيري تو هم بگريزي از يار
از طرب گويد منم خم لاتلم
و آنرا که بخواند به در کس نداوند
سراندازي کنيم و سرنخاريم
نشکفته گلي همچو تو در گلشن تبريز
دروي مشرح است زتوحيد صد دليل
با خدا در جنگ و اندر گفتگو
تا طمع در نوح و کشتي دوختي
چون ببازي عقل در عشق صمد
اين عسس را ديد و در خانه نشد
هر کس که در آرزوي ديدار تو است
با تو ميگويند روزان و شبان
در عذر خواهان نبندد کريم
کار دشواري بفرما اين خود آسان من است