167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
کشکول شيخ بهايي
ديوان صائب
تو از هر در درآيي مي کني گلزار محفل را
به صد آغوش در بر مي کشد آن عنبرين مو را
در بلا افتاد هر کس دوست از دشمن شناخت
در ميان مردم است و در کنار مردم است
هر که ماه مصر را در چاه و زندان ديده است
خويش را چون تاب در موي ميان گم کرده اي است
در رگ جان هر که را چون زلف پيچ و تاب هست
هست دايم در نظر آن کس که از دل دور نيست
دانه از دل خورد آن مرغ که در دام تو نيست
حلقه دم لا به هر دم بر در ديگر زند
که در هر گام دست و پاي اين نخجير مي پيچد
که کوه طور در دامان صحرا از تو مي گردد
دو نيم از بهر آن شد تا در آن زلف دو تا بندد
خوشا چشمي کز اين گلزار چون شبنم هوا گيرد