167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
ديوان شاه نعمت الله ولي
فارغ است از خيال عقل دو رو
وحده لا اله الا هو
هستي تو ز سر سينه آگاه
گاهي چنانکه داني چون يوسفيم در چاه
با ساقئي حريفيم دايم به کام دلخواه
گر عزم راه داري ما با توايم همراه
بگذر از خود گر نمي خواهي گناه
با فقيري بي نوا در ساخته
بلبل شوريده را در پيچ و تاب انداخته
آمده در بزم ما از رخ نقاب انداخته
ذوق و وجدي در وجود شيخ و شاب انداخته
رند و ساقي جام و مي با همدگر درساخته
عين ما روشن دلي را ديده مظهر ساخته
نعمت الله خانه دل جاي دلبر ساخته
صورت قوسين از آن معني محور ساخته
دل فراوان نقد از او اندوخته
مستانه در خرابات خوش با مغان نشسته
سرگشته در کناره او ميان نشسته
آن نور چشم مردم در آب خوش نشسته
امروز از آن خيالش بر ما بود خجسته
آب از آن روش در نظر گشته
در همه جاي معتبر گشته
لطفي کن و بي حساب در ده
رندانه و بي حجاب در ده
جام جهان نما را روشن چو نور کرده
با يار خود نشسته اغيار دور کرده
حسني چنين لطيفي ايثار حور کرده
در چشم روشن ما نورش ظهور کرده
هر که ديده همچو ما شيدا شده
سوخته داند که او چون ماه شده
دل مقيم جنت المأوا شده
مشکلات عالمي حل وا شده
در سر سودات بسي سر شده
در همه جا سيد و سرور شده
در مشاهد شاهدي مي خواهد از غيب آمده
اين زمان باز آمده پيرانه با شيب آمده
نور او در چشم بينا آمده
ساقي مستي بر ما آمده
از جناب حق تعالي آمده
هر يکي بنگر که يکتا آمده
آب روي ما بر ما آمده
ساقي سرمست تنها آمده
حکم ما از ملک بالا آمده
در جام جهان نما نموده
در عين فنا بقا نموده
حسني به من و تو رو نموده
کو ديده جمال او نموده
نگاه کرده در آئينه و ترا ديده
خوش است اين نظر پاک کبريا ديده
هر آينه بودش ديده آشنا ديده