167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
نمود خاک کلي در نوردد
يکي باشد همه در عين کل پاک
هم از خود آتشي در خود فروزي
در افکن خويشتن در سر قربت
حقيقت جان جان بنگر در اينجا
چو ذرات جهان در شمس تابان
در اينجا گشت خواهي عين واصل
در او اينجا حقيقت پيش بيني
حقيقت راز هم در تو پديدار
در اين غمخانه ناپيدا شدستي
ولي تا در رسي در مسکن خود
در او بنگر حقيقت راز جانان
در اين آينه خود عطار بنمود
خدا اينجاي در گفت و شنيدست
مه و خورشيد در وي کور گردان
عجب سر تن در اين آيينه پرتو
در اينجا هپچ ناپيدا و پيداست
در اينصورت در آي و بين ضرورت
جمال دوست خود را گم بکرده
که در جانها فکنده تک و تابي
در اينمعني نمود او جمله توفيق
در اينصورت بگفت و خود شنودست
حقيقت در يکي بين نيک يا بد
تو مانده در حجابي کي بداني
دگر چون قطره در درياي قلزم
کنون بنگر در انجام و آغاز
حقيقت اوست در جانان تو رهبر
و زو يک تن در اينجا شد خبردار
در او کردم و بلا هر دم هزارست
از آن پيوسته در رنج و ز حيري
مر اين دوزخ اگر مردي تو بربند
زند او جوش ها چون خم در خم
که نور اوست در جان رهنمونت
در او پيدا همه راز معاني
يقين روح معبود است در تو
گرفته در درونت تو بر توست
که خود در خاک داري عين مسکن
درون را با برون بگرفته در خون
نديده راز در دل باز مانده
بکن مقصود خود حاصل در اينجا
ويت در سوي خود چون رهنمونت
دمي در صحبت ليلي رسيدي
منم يعقوب و يوسف در هويدا
مرا گويد که هان مجنون من قل
حقيقت خويش در شور و فغان ديد
ز من فارغ شده در نيک و در بد
که بي شک در کف ايشان اسيري
از آن افتاده در خون و در گل
حقيقت اصل و نوعي در شريعت
اناالحق گوي کاين است سر مطلق
مکن ديگر تو در هر راز تدبير
يقين الله بين در جمله ذرات
شدي فارغ عجب در کوي عالم
نمودي سر خود در نقش آدم
از آن دم بيشکي در سوي آندم
نمودي روي خود در فرش اينجا
رسيدي اينزمان در سر قربت
از آن پيداست در تو جمله افلاک
که بودي در تمامت ناپايدار
که بودي ذات در عين لقا شو
که الا الله بودي در همه جا
که بودي در نمودار پسين تو
يکي گردان در اينجا جمله بينش
در افکنده در آخر مر صفاتت
بجز تو هيچ ناديده در اينجا
شود آنگه رسي در قربت يار
بيابي تو نفس در روي جانان
تو باشي در بر معني کل در
نياي مغز و يابي در يقين پوست
مرادم هم تو بتواني در اينجا
بماندست اينزمان در مستمندي
ندارد کار جز در گفتن اسرار
که ميداند که جاويدان نماند
که در عشقت همي سوزيم و سازم
در آخر بينم اميد وفايت
که من جز تو ندارم در جهان کس
ز تو در بندم اي مه رخ برون آر
اگر چه نيستم من در خور تو
از آن پيوسته در ديد لقائي
در آن معني از آن آراستي تو
شوي در ديد معني همچو حيدر
کني ديدار ما حاصل در اينجا
کني ديدار ما حاصل در اينجا
شوي در کائنات جان و دل در
فتاده اينزمان در حضرت او
بيابد در زمان ديدار الله
حقيقت در درون آن رهبر اينجا
در اينجا جان جان در جان و تن يافت
خوشي آسوده شد در مسکن او
از آن آمد در اينجا گه جهانتاب
از آن کل ميشود در صنع او پاک
که جز او نيست در صاحب يقيني
جهان در ديد ديدش رهگذار است
رسيده در دم صاحبقراني
برافکنده در اينجا هفت پرده
که در تو نور کلي طاق بودند
ز شوق عشق تو در پنج و در شش
عيان در جان و صورت ناپديدار
شده واله فشانده سر در اسرار
هزاران جوهر اندر وي نهاده