167906 مورد در 0.06 ثانیه یافت شد.
ديوان شاه نعمت الله ولي
به ازين خود کجا است دستاويز
بينيم در آن نقش خيال تو لقا نيز
از سر کاينات هم برخيز
گنج جويي ز کنج ويران پرس
در خرابات رو ز رندان پرس
اسرار او ز محرم آن کبريا بپرس
بر و بحري بريده ام که مپرس
پيرزن گرمرد در ماتم مباش
جان فدا کن کمتر از هر کم مباش
در فراقش نيز هم بي غم مباش
ذوق اگر داري بيا پروانه باش
بيا در کنج اين ويرانه مي باش
چو شمعي، تو بر او پروانه مي باش
در نظر مي نگار و خوش مي باش
جان فدا کن در اين بلا خوش باش
به هوايش در آن هوا خوش باش
خوش به خوان راست در نوا خوش باش
سر بنه در پاش و خاک پاش باش
در خرابات مغان قلاش باش
هم صحبت عاشقان اوباش
در پاي خيال عشق او پاش
بنده شو در بندگي پاينده باش
همچو غنچه با لبي پرخنده باش
هم به نور روي او تابنده باش
عقل را گويد از اين در دور باش
يک بيک مي شمار و خوش مي باش
عاشقانه بکوش و خوش مي باش
سر در قدم و به دست دستش
مهر آل و نام سلطان بر سرش
در خلوت دل ما نبود مجال غيرش
زنهار تا نگوئي آنگه مثال غيرش
روان در ديده جانت بسان توتيا درکش
اجازت خواه ومستانه بيا و خوش مرا درکش
ندانم تاچه شد بيچاره حالش
گه بصورت گه به معني خوانمش
در دو عالم آن يکي مي پويمش
نقش بند و به ديده بنشانش
کرده پيدا عارفي در اوش اوش
مي کشندم چون سبو رندان به دوش
مي کشيدم سبوي مي بر دوش
عاشقانه به جان ودل مي کوش
بلبل مست کي شود خاموش
جام در دور و عاشقان مدهوش
مدام همدم جامند وخم مي در جوش
گر تو رندي جرعه اي زاين مي بنوش
تا شوي چون حيدري حلقه به گوش
مستانه در آن حباب مي نوش
همچو رند خوشي سبو بر دوش
عاشقان و مي پرستان در پيش
هاي و هوي باده نوشان در پيش