167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
جوهر الذات عطار
رهائي را دهيد اينجاي در ذات
بر او شد منکشف راز معاني
در آخر از همه بيگانه گشتم
چرا در گفتن هر قال ماندي
بمانده بود اندر نيک و در بد
طلب کن در بر خود رهبر خويش
خدا خود را از آن عين بقا ديد
تمامت سالک آسا در نوشته
در اينمعني خداي خاص و عام است
که در پاي وصالش سر در آري
در اين معني تو چون نادان چگوئي
يکي اندر يکي بگزيند اينجا
حقيقت جانت واصل شد در اينجا
کجا گنجد در اينجا ننگ با نام
حقيقت در معني را تو بردي
همه کون و مکان در خويش بيني
که در جان مي شود پنهان به يکبار
که همچون مرغ در دامي گرفتار
بهر جانب شوي پران در اينجا
بهرزه عمر در غم ميگذاري
حقيقت در عيان منصور حق باش
نگه کن آنگهي در ديد ذاتت
نمود خود نگه کن در سرانجام
که سرگردان شدي در ذات چون گوي
که تو آورده اي شان در طبيعت
کند در فعل پنهان جمله جمله
کز اين سانست سر عشق تکرار دمادم در
در اين دنياي دون در کل فضولي
که در آخر تو داري سر همه تو
بگردانم همه در خون و در خاک
در اندازم نهان در سوي دارش
يقين من جملگي در راز گفتم
در آخر جمله شان حاجت برآيم
کنم در ذات خود او را يقين فرد
نمايم عاقبت او را بلايم
که بينائي يقين در ديده دارد
ورا شد فاش در عين طبيعت
کز او شد اين يقين حاصل در اينجا
که داري در ميان جان تو مينو
همي گويند در معني ملايک
که حيراني عجب در وصل مانده
گهي در کفر و گه در معرفت او
پديداريم بيشک در کدورت
زماني در نشستش پي شه او
ولي دانم که در عين لقايم
که بيني در تمامت هاي و هويم
بماندي لاجرم در ترس و در بيم
بمانده در ميان نار و دودي
پس آنگه در خدائي بي بدل باش
پس آنگه در عيان صاحب يقين شو
تن و جان در يکي کن زين مبدل
که در حال يکي خود از دوئي به
ولي در عشق صاحب راز ماندست
که لا او را در اينجا گه بنا هست
شده فارغ کنون در عين تمکين
چو گشتي در صفات ما مبدل
تو با ما ما ابا تو در جدائي
که ناگاهي شوي در عشق باطل
دهد در دست او مر جام شهوار
بجز شه هيچ در خاطر نسنجد
حقيقت اين گره را برگشائي
ترا مخفي است اسرار اندر ايندم
يقين ميدان که در پاکي بماني
وگر چاره در اينجا من بجويم
ره جانان بيک ره در نوشتند
کشيدند رنج و هم خواري در اينجا
در اينجا جملگي اسرار جويان
فتاده از بلندي در سوي پست
در آندم سر خود بيشک تو درياب
بجز يکي در آنحضرت نديدند
يقين در شهوت و در آزماندند
حقيقت ميزند پنهان در اينجا
همه رخ نزد جانان در نهفته
يک گشته نهان در هفت گردون
حقيت گوي بر دستي در اينجا
عيان در حضرت پاکت نهادند
از آن مشهور شد در کل آفاق
ستاده در تحير مانده خاموش
بساعت نوحه در داد و ماتم
تو دادي اندر اينجا بيشکي داد
جهان و خلقم اينجا در نظاره
دگر در آتش سوزان بمگذار
چنين در ديد تو نادان بمانده
وجودت بازکن در ديده بين کوست
نهان اينجايگه در ديده تست
نموده روي خود در آينه تو
ولي تو مانده در عين پندار
وگر داند در آن حيران بماند
رسيد اينجايگه در قربت يار
شمارم من ترا مي زن در اينجا
مبين خود را در اين جا گه بيکبار
ببسته دل در اين دنياي بي برگ
که راهي اينچنين دارند در پيش
چنين اين قوم در توحيد حيران
رخت را زين بلا گردان در اينجا
تو باشي در زبان گوياي جمله
ترا در نيکي از بد رهنمونم
نميديدم ترا در ديد خود ديد
منم در ديد تو شادان و خندان
دل بيهوش غمخوار است اکنون