تذکرة الاوليا عطار

... موي و روي بود که در خاک ريخته نشد؟ و کدام چشم است که در زمين ...

... که او محرم بودي در ميان گليمي. در سالي يک بار بيرون آمدي از ...

اسرار نامه عطار

چو هر لذت که در هر دو جهان هست
ترا در حضرت او بيش از آن هست

الهي نامه عطار

در آن چل روز و چل شب در تب و تاب
چو شمعي بود يعني بي خور و خواب

چو در آب او فکند او خويشتن را
ربودش آب و جان در باخت و تن را

چو در پاي تو خار از بهر ما شد
گلي ميدان که با تو در قبا شد

از آن در جزو و کل جاويدي اي جان
تو آن نوري که در ماهي و انجم

هيلاج نامه عطار

ابا او گفته ام در ماه و در سال
حقيقت بود خود او را به هر حال

ز دل در سوي جان اينجا قدم زن
دل و جان هر دو در عين عدم زن

که او اينجا چه است و در چه چيز است
که در آفاق همچون جان عزيز است

اشتر نامه عطار

کيست تا نه جان دهد در کار تو
چون شود از جان و دل در کار تو

خسرو نامه عطار

کنون از بس که در تن زد پر و بال
قفس بشکست و بر پريد در حال

مختار نامه عطار

از بس که در انتظار تو گردون گشت
تا روز همه شب، ز شفق، در خون گشت

اي عين بقا! در چه بقائي که نه اي
در جاي نه و کدام جائي که نه اي

بودي ست که بودها در او نابود است
چيزي است که چيزها در او نا چيز است

هر دل که درين دايره بي سر و پاست
در درياست او و ليک در وي درياست

هر چيز که در دو کون آنجا برسيد
چون در نگريد آن چه اين بود آن بود

از بس که زد اين در و کسش در نگشاد
او بود که از برون درون آمده بود

هر چند که خويش را به هستي کم ديد
عالم در خويش و خويش در عالم ديد

اي بس که دل تو بيم دارد در پيش
زآنست که دل دو نيم دارد در پيش

گر در فقري، ز خود فنا گرد و بدانک
در فقر ز ما و من سخن نتوان گفت

هيچم من و در گفت و شنيد آمده ام
در نيست پديد و بي کليد آمده ام

تا در همه اي در همه بودن ز هواست
بگذر ز همه و هيچ مينديش که لاست

نه در سفرم يکدم و ني در حضرم
نه خواب و خورم هست و نه بي خواب و خورم

زلفت که از او نفع و ضرر در غيب است
هر مويش راهزار سر در غيب است