اشتر نامه عطار

دام را در دست خود هنجار داد
در هوا و در زمين رفتار داد

در سوي حضرت درآمد در دعا
تا دعايش گشت در حالي روا

روز و شب در خوردن و در بردنست
خويش را در هر مجازي بردنست

يا علي در نه قدم در معنيت
بگذر از صورت نگر در معنيت

در چو قطره بود آنگه گشت در
بشنو اين گفتار را مانند در

هست ملاحان در آنجا بي شمار
در همي جويند ايشان در کنار

گفت اينجا در من گم شد ز من
در ميان بحر شد آن در من

جمله ميجويند در را در کنار
کي تواند گشت آن در آشکار

در ز بحر آيد نه از سرچشمه سار
در نباشد جز که در قعر بحار

هر که در درياي او آيد بحق
در بيابد از وصالش در سبق

خويشتن را در بر مردم فکند
در ميان راه آن در هم فکند

در شه در راه تو گم کرده
در ميان صد هزاران پرده

اي دريغا در حق در باختي
در معني را دمي نشناختي

هم بخواهي در را در بحر او
در ميان راه آن دريا مجو

در تو من باز جويم در تو
من طلب کارم بجويم در تو

در ميان جمع آمد در خروش
گفت در من بنگر اي جوهر فروش

شاه عالم مر ترا در دل نمود
روي خود در جان تو در گل نمود

گاه در دوري گهي اندر کمي
گاه در افزون و گاهي در کمي

در زمان و در مکان آي و برو
در مکان اندر زمان آي و برو

بود نوري شعله زن در پرده در
گر نبيني آن تو باشي پرده در

در ره و در پرده سرگردان شدم
من چو تو در پرده ها حيران شدم

راز او من در نبردم در جهان
تا که خود چه بود در آنجاگه عيان

در درون پرده راز جسم و جان
در نهان اندر نهان و در عيان

در ميان عشق کل مي ناز تو
جان خود در راه او در باز تو

چند باشي در درون و در برون
چند باشي غافل آسا در جنون