الهي نامه عطار

در آن دريا دلش در شور آمد
نهنگ شهوتش در زور آمد

در اخبار است در محشر جواني
در آيد وز خدا خواهد اماني

حکيمي بود در شهري دگر دور
که در تنجيم و در طب بود مشهور

تو نه در کفر و نه در دين تمامي
بگو آخر که تو در چه مقامي

در آن ديوانگي در دشت افتاد
چو گردون روز و شب در گشت افتاد

برخ در آينه مه در نظر داشت
بلب با لعل دستي در کمر داشت

دو در دارد جهان همچون رباطي
از اين در تا بدان در چون صراطي

در آمد شد چو دل در غيب دارم
هنوز آن يک درم در جيب دارم

در اين ديوان درم در مي نگنجد
که موئي نيز هم در مي نگنجد

چنان در ورطه بيماري افتاد
که در يک روز در صد زاري افتاد

چنان دانند و در باري نباشند
که در کارند و در کاري نباشند

در استادند خلقي گرد او در
سپر بستند در هم جمله از زر

چو در گوش تو نبود اي سرافراز
ترا با در چه کار از در مکن ناز

چو افتادي در اين چرخ دو تا در
شوي آخر به پاي آسيا در

کنون در آتش و در اشک و در خون
برفتم زين جهان دل خسته بيرون

در آمد زود يوسف پيش او در
گرفت آن تنگ دل را تنگ در بر

از آن در سوز و در ساز تو باشد
تو گنجي در دل عشاق جانا

هيلاج نامه عطار

تمامت در تو حيران و تو در خويش
ز عزت اينجهان آورده در پيش

فقيري کن طلب در قعر جان گوش
لباس نيستي در فقر در پوش

در اين آيينه مي برخور در اينجا
که خور تابان شوي از خور در اينجا

نهان شو شيخ پيدا گرد در دين
چو من در عشق رسوا گرد در دين

دمي در عشق شو تا در فنايت
نمايد در يکي عين بقايت

دلي پر زهره ميبايد در اينجا
که بگشايد مر او را در در اينجا

شب و روزي عجب در ره فتاده
گهي در گور و گه در چه فتاده

چو بگشادي در خود در حقيقت
روي در اندرون ديد ديدت