هفت اورنگ جامي

رخ آورد در خدمت فيلقوس
سرافراخت از دولت پايبوس

که اسرار شاهي بدان در بود
قلاووز راه سکندر بود

بپرورد در لجه جودشان
به جودي که پرورد فرمودشان

درختيست صندل خنک در مزاج
پي علت گرم طبعان علاج

ولي هست در ديده اعتبار
طريق جهالت هزاران هزار

چنين است در سفرهاي قديم
ز فيثاغرس آن الهي حکيم

زماني چراغ خرد برفروز
ببين در فروغش عمل هاي روز

چو پرهيزگاري شود پيشه ات
بود خيرخواهي در انديشه ات

بترس از عقاب شديدالعقاب
مکن در عقوبتگرايي شتاب

غلامي توانا به خدمتگري
که در کار سختت دهد ياوري

فقيري در اين عرصه جايي نداشت
سزاي نشستن سرايي نداشت

براي عمارت زمين خريد
که در کندنش گنجي آمد پديد

بنايي برآورده در چل چله
نگونسار سازد به يک زلزله

کند رخنه در سد اسکندري
کند از گل آنگه مرمتگري

بگفتا که در وقت اين انتظار
کدامين سخن بودتان اختيار

برانگيخت لشکر بي قهرشان
شتابان رخ آورد در شهرشان

رسيدند پيشش در اثناي راه
به عرضش رساندند کاي پادشاه

ازين بي وفا کاخ ناپايدار
نهادندشان در يکي کنج غار

نهد مايه خرمي در مزاج
بشويد ز خاطر غم احتياج

يکي روز در گرمگاه تموز
گرفته جهان خسرو نيمروز

ببنديم بار از مضيق خيال
گشاييم در بارگاه وصال

حکيمي دگر گفت کان کامگار
به دانشوري در جهان نامدار

ولي کرد مکتوب اسکندري
در آن شيوه و شيونش ياوري

ز مرگ کسانش رسد زندگي
کند زندگي صرف در بندگي

اگر بر درش مرگ اگر زندگيست
سرآورده در ربقه بندگيست