هفت اورنگ جامي

مخلص مخلصي که در قرآن
انبيا راست نازل اندر شان

ليک فکري که در سراچه روح
بگشايد هزار باب فتوح

متقارب نهاد در ره گام
متجانب ز طفره نظام

رشته صحبتش ز کف مگذار
زانکه موييست در رسن بسيار

عزلت هوش آنکه غير خداي
در حريم دلت نيابد جاي

گاه هم پنجه ددت سازند
گاه در دام ديوت اندازند

پيروان در عتاب با آنان
ورد لامرحبا بکم خوانان

تنفس محنت گريز راحت جوي
داردش در ره اباحت روي

کرده وهم و خيال بيباکان
مندرج در عبادت پاکان

خالي از داغ صاحب تمغا
در همه شهر افکند غوغا

زاهدي مي گذشت در راهي
فاسقي را بديد ناگاهي

در گناه عظيم افتاده
ره به سوي جحيم بگشاده

کرده نقل از زبان معتمدي
در حکايات اهل دل سندي

دل برون زو وجود بربايد
در درون مثل آن بيفزايد

جان او در تجليات قدم
يافته جاودان ثبات قدم

چون دهد جاي در دل انديشه
نبودش غير باطل انديشه

چون به بازارحشر بگشايند
که در آن آنچه هست بنمايد

که چرا قدر کم شناختمش
گنج در و گهر نساختمش

کاشکي کردمي تهي يکسر
کردمي پر ازين در و گوهر

تا نيفتادمي ازان تقصير
در حجاب خجالت و تشوير

بلکه چون بر حقيقت واحد
در مراتب وجود شد وارد

همچنين در وجود في الاعيان
که وجوديست خارج اذهان

بلکه چون از تکرر اعمال
اثري ماند در دل عمال

روز محشر به قدرت قادر
در لباس صور شود ظاهر

رو نمايد به قدرت خالق
در قيامت به صورت لايق