ديوان وحشي بافقي

کبک را در پناه مرحمتش
شهپر باز سايبان باشد

صعوه را در زمان معدلتش
حلقه مار آشيان باشد

نبود لعل آتشين پيکر
آنکه در جوف کان نهان باشد

از سر تيغ گردن افرازان
رخنه در فرق فرقدان باشد

در مقام وداع گردون را
روبرو همچو توأمان باشد

وانکه از خصم در گذرگه حرب
بجهد ناوک يلان باشد

بدن و جان بهم نپردازند
بسکه آشوب در جهان باشد

رايت مدحت تو افرازد
هر کرا خامه در بنان باشد

تا مساحت کند ز کاهکشان
در کف چرخ ريسمان باشد

به اردوي جلالت کآسمانست
ز رفعت سايبان در سايبان باد

شکسته وقت تعجيل عطايت
در سد خانه گنج شايگان باد

ز دست بخششت در آستينش
کليد قفل گنج شايگان باد

در ميان عقيده من و غير
هست شاها تفاوت بسيار

صحتي دامن از مرض چيده
خلعت عمر جاودان در بر

ايکه خواهي عطاي بيخواهش
بر در کبرياي او بگذر

در حواشي دولتت شاها
کرده از بس طهارت تو اثر

روغني در چراغ بخت نداشت
آب جست و نبودش آبشخور

يک شبم هيچگونه خواب نبود
آمدم بر در دعاي سحر

در ميان نماز خوابم برد
خواب ديدم که گنبد اخضر

ساعت سعد اختيار کنم
به سر خويش در کشم چادر

بروم تا حريم خلوت شاه
در رخ آورده گوشه معجر

چون غلامان بيفتمش در پاي
چون کنيزان بگردمش بر سر

پيش حاجت روايي کف تو
وعده در تحت امرهاي محال

در جهان فراخ احسانت
مدت انتظار تنگ مجال

افکند نرم خويي خويت
دوستي در ميان شير و غزال