ديوان سلمان ساوجي

در ازل، عکس مي لعل تو در جام، افتاد
عاشق سوخته دل، در طمع خام افتاد

بر در ارباب دل، از در رحمت درآي
کانکه به جايي رسيد، از در رحمت رسيد

فراقنامه ساوجي

ازين در کسي کامدش در درون
همي بايدش رفت از آن در برون

جمشيد و خورشيد ساوجي

چو گل پيچيده دل در غنچه بنشست
در خلوت به روي خلق در بست

ثوابت در تحير مانده بر چرخ
فلک در گردش و سياره در چرخ

صبا در مگذر از خاک در او
که کار ما ازين در مي گشايد

براي در جهان گشتي سر و بن
لب درياست در، شو در طلب کن

ميان چون کار خسرو پيچ در پيچ
دل او در ميانش هيچ در هيچ

دو درج لعل کآن در کان نباشد
دو عقد در که در عمان نباشد

شراب عشق و نار حسن در سر
قدح در دست و شاهد در برابر

در آب نيلگون افتاده مهتاب
مهي در آب و ماهي در لب آب

تو چون شمعي نشسته در شبستان
در آهن پاي و در سر دشمن جان

ستون سيم کردش حلقه در گوش
فکند اين در ز نظمش در بن گوش

همايون ديد عمري در عماري
چو در زرين صدف در دراري

ديوان سنايي

عالم پر گفتگوي و در ميان دردي نديد
از در سلمان در آمد دامن بوذر گرفت

سرو در بر دارم و مه در کنار
چون ترا دارم در آغوش اي پسر

حيرت اندر حيرتست و آگهي در آگهي
عاجزي در عاجزي و اندهان در اندهان

چون در معشوق کوبي حلقه عاشق وار زن
چون در بتخانه جويي چنگ در زنار زن

در جمله سنايي را در دولت حسن او
در دست بهين سنت مدحست مهين مذهب

عقل اگر خواهي که ناگه در عقيله ت نفکند
گوش گيرش در دبيرستان «الرحمان » در آر

کله آن گه نهي که در فتدت
سنگ در کفش و کيک در شلوار

کي در احمد رسي در صديق
عنکبوتي تنيده بر در غار

خوشدلي شوخي چون شاخک نرگس در باغ
از در آنکه شب و روز درو در نگري

از شوق تو در ديده جويان تو ناري
در عدل تو در سينه اعدات دخاني

اي باز پسين زاده مصنوع نخستين
در بخشش و بخشايش و در دانش و در دين