167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
ديوان عراقي
عجب اين است کاب عين سبوست
ميل من با جمال او زآن روست
جز تو موجود جاودان کس نيست
در هواي تو مي کند پرواز
گر چه پوشيده اي لباس مجاز
جز تو موجود جاودان کس نيست
که: به تحقيق بشنو اي گفتار
جز تو موجود جاودان کس نيست
هر دو با هم شدند مست و خراب
هر دو خوردند بي قدح مي ناب
نرود چشم بخت او در خواب
جز تو موجود جاودان کس نيست
جز تو موجود جاودان کس نيست
تا به روز آيد آخر اين شب تار
در هم آميخت رنگ جام و مدام
چون مي و جام فهم کن تو مدام
در وصاليم و بي خبر ز وصال
در بدر مي رويم، ذره مثال
گرد هر کوي بهر يک مثقال
کز نهاد خودم گرفت ملال
گر چه باشد به نزد عقل محال
خويشتن را ز خود نهان روشن؟
سخن سرش از سخن پرداز
جز خطي در ميان نور و ظلم
کي به چشم تو اندر آيد خواب؟
سايه اي در عدم سراي خراب
ما چه باشيم در ميان؟ درياب
در نيايد بجز يکي به حساب
در رخ او يکان يکان ديدن
دل گم گشته ناگهان ديدن!
در ميان گمان يقين چه خوش است؟
در ميان دل حزين چه خوش است ؟
عاشقي جان در آستين چه خوش است ؟
دلم امروز هم برين چه خوش است؟
در جام جهان نماي باقي
گشت آب حيات در جهان عام
هم مست شود ولي به ايام
پختيم؟ و هنوز کار ما خام
بنشين تو ز وقت روز تا شام
در جام جهان نماي باقي
بگشا در اين طلسم محکم
ميزن در ميکده دمادم
بگشاي دو چشم شاد و خرم
در جام جهان نماي باقي
وحدت بود آن، ولي به اطوار
در جام جهان نماي باقي
هر کتم عدم، که پي سپر کرد
چون در دل تنگ ما نظر کرد
آنگه چو نظر به بام و در کرد
آن بار لباس مختصر کرد
سر از سر هر سراي در کرد
در جام جهان نماي باقي
آنگاه که او کنار بگشود
نابود شد آن نمود در بود
در جام جهان نماي باقي
چون خوش نبود نواي پرده؟
در جام جهان نماي باقي
کردي همه ساله کشف احوال
پرواز گرفت و من به دنبال
خاک در او به ديده مي مال
پس بر در دل نشين چو ابدال
در جام جهان نماي باقي
بنشين و شراب نوش و خوش باش
دردي کش و مي پرست و قلاش
باشد که بيابم از تو بويي
باشد که بيابم از تو بويي
چون طره او نشد سرافراز
آن مي که رهاندم ز خود باز
باشد که بيابم از تو بويي
زان دم که ز لعل در چکاني
کز ناز و کرشمه در نماني
باشد که بيابم از تو بويي
باشد که بيابم از تو بويي
افتاد به بوي دانه در دام
در راه اميد مي زنم گام
باشد که بيابم از تو بويي
باشد که بيابم از تو بويي
بنما به شب آفتاب از جام
تا مهر درآيد از در و بام
باشد که بيابم از تو بويي
باشد که بيابم از تو بويي
پر کن دو سه رطل رايگاني
زان رو که تو در ميان آني
باشد که بيابم از تو بويي
از هستي خود کنم فراموش
گيرم همه کام دل در آغوش؟
در من تو ز مهر جامه اي پوش
اکنون شب و روز بر سر دوش
باشد که بيابم از تو بويي
در سر بودم خمار امروز
کز پرتو آن شود شبم روز
باشد که بيابم از تو بويي
دست از همه کارها بدارم
باشد که بيابم از تو بويي
در ده مدد حيات باقي
باشد که بيابم از تو بويي
الا به شراب وا نرستيم
باشد که بيابم از تو بويي
در آينه جهان نمايد
در صورت اين و آن نمايد