167906 مورد در 0.07 ثانیه یافت شد.
الهي نامه عطار
وز آنجا بر گرفتش برد در صف
سرش بر نه سرش در کش سبک تر
به بند اندر فکند و کرد در چاه
غلط کردم که در آتش نشستي
غلط کردم که تو در خون نيائي
توئي در دو جهان مطلوب مطلق
جمال بي نشاني در نشان ديد
که کو يوسف مگر افتاد در چاه
مباش از آهوئي کم در سحرگاه
که خون زو مشگ گردد در زماني
به سان مرده اي بنشسته بر سر
ز بهر آن کبوتر در عجب بود
که در پيري نهندم در بهائي
ز شوقش کوه رفته پاي در گل
نهان و آشکارائي تو در دل
تو مي خواهد ز تو در کوي دنيا
تو مي خواهد ز تو در کل اسرار
طلب کار توام در جان و در دل
آلهي سوختم من در فراقت
خروشي در نهاد آدم انداخت
چو در آغاز ديد اعيان انجام
ازآن اين درهاي نغز داري
هيلاج نامه عطار
جمال خويش در آيينه مي بين
که در هر ذره طوفانها فکندي
چو رويت ديد خود در خاک انداخت
که در اول در آخر مي برآري
که افتاده است در خاک ره تو
از اول در نهاد عالم افتاد
از آن شد در حقيقت آگه تو
که ديد و بخت و پيروزي در اينجا
فتاده اينزمان در قطره آب
بسر گردنده بر خاک در او
فکنده غلغلي در نون و در کاف
ز ذات او تو اصلي در ميانه
مراد خود در آنحضرت بيابي
که جانانش بکلي در نظر بود
که همچون نقطه در عين پرگار
يکي در زهر جانش کشته گشته
که گردد آن زمان آن يار ظاهر
مشوي اين بار از بود خودآگاه
مثال جوهري در عين غرقاب
اگرچه داده جان اندرين راه
گهي در سوز بودي گاه در ساز
نددي هيچ همراهان در اينجا
کمال خود در ايندر يا نديده
که سرگردان بين اصبعيني
نه در عرشي نه در فرشي کجائي
بماندم خوار در بازار جانان
بلاي عشق در هر لحظه سوئي است
پس آنگه گوي خود بردن در اينجا
که جان ديده است مرجانان در اينجا
ترا دارد يقين در گفت و در گو
در معني بروي خود به بستي
فتادم جان و دل در شور و غلغل
که اينجا نيستت همسر در آخر
در آخر دوستانرا يادگار است
اناالحق گفت با موسي در آنشب
شود در عشق او القصه مشهور
کنون در عين هر ذرات مانده
منم چون قطره در درياي قلزم
ويم در خاک و در خونست اينجا
همه ديدار ما در عين مابين
رهم هم داد ما را در شريعت
بود او را يقين در عين آماج
که دعوي ميکند او در خدائي
اناالحق گفتن اينجا در نوردد
رموزي دوش در عين يقين گفت
کجا يابي تو مر کامي در اينجا
ترا ام من ترا اي پير واصل
از آنصورت در اينجا در نهانم
حقيقت صورت ما صورت اوست
که بر ميخوانم آياتش در اينجا
به بين بيدست و پا وصلم در امروز
دگر بشناس او را در طريقت
ولي در ليس في الديار بيني
گهي صادق گهي فاسق در اينجا
دگر در وحشتند و ديد ناديد
در ايشان مغز جان در پوست داريم
ببايد کردنت در خود بسي راه
در آنگاهي که کل اوباش بيني
که جز از عشق نگزيند در اينجا
تمو ماني دايما در خاک و در خون
بيابي صاحبدردي در اينجا
در ايندم زد در اينجا او دمادم
که در وصلي چو با او در وصالي
بماني تا ابد در جمله يکتا
حقيقت سر رباني در اينجا
که بگشايد ترا اين حلقه در؟
حقيقت پرده را بردار از پيش
درون شو تا به بيني رهبر خود
شود پيدا همه راز نهانت
در اينمعني که گفتم در تو بگشاي
که بيشک صاحبدردم در اينجا
که کردستم در اين گنج را باز
نباشد در يکي آئي پديدار
در آن محو آنگهي پيدا نمايد
بيابد اصل خود در محو خود باز
چو ما زين خرقه اندر عشق در باز
ولي اينسر در اينجاگه عيانست
که در يکي بماني در نهاني