ديوان بيدل دهلوي

در کوه آتش سنگ در باغ جوهر رنگ
با اين متاع موهوم در هرمزاد بوديم

در چه سامانست (بيدل) کسوت مجنون من
تا گريبان در خيال آيد سحر در دامنم

ديوان پروين اعتصامي

ما نميگوئيم سائل در مزن
چون زدي اين در، در ديگر مزن

در آنزمان که رسي عاقبت بحد کمال
چو نيک در نگري در کمال نقصاني

فلک، در نورد و تو در خوابگاه
تو مدهوش و در شبروي مهر و ماه

گفت بخود، کاين چه در افتادنست
تا رمقي در دل و جان در تن است

در راه تو، اوفتاده سنگي
در پاي تو، در شکسته خاري

شاهنامه فردوسي

سه جنگ گران کرده شد در سه روز
چه در شب چه در هور گيتي فروز

که آن ترک در جنگ نر اژدهاست
در آهنگ و در کينه ابر بلاست

ديوان خاقاني

بردي دل خاقاني در زلف نهان کردي
ترسم ببري جانش در طره در آويزي

فلک در بر او چو چوب در او
سگي حلقه در گوش فرمان نمايد

در سايه تو بانوي مشرق گرفته جاي
درياست در جزيره و سيمرغ در حصار

قصرش چو فکرت من در راه مدح سلطان
گردون در او مرکب گيتي در او مصور

در صدف در است و در حوت آفتاب
حضرتي کز پرده پيدا ديده ام

مگذار شاه دل به در مات خانه در
زين در که هست درد ز عزلت فرونشان

گه در سجود باش چو در مغرب آفتاب
گه در رکوع باش چو بر مرکز آسمان

کعبه در شامي سلب چون قطره در تنگي صدف
يا صدف در بحر ظلماني گروگان آمده

سر به تيغ دشمنان در داده ام
در به روي دوستان در بسته ام

خاک در لب کرد خاقاني و گفت
در فروشي را دکان در بسته ام

ديوان خواجوي کرماني

در شب تاريک خورشيدم در آغوش آمدي
همچو زلف ار بودمي يک شب در آغوش شما

در ده قدح که مردم چشمم نشسته است
در آرزوي نرگس مست تو در شراب

لعل لب در پوش تو چون در سخن آيد
خون در جگر ريش عقيق يمن افتد

خواجو چونيک نامي در راه عشق ننگست
تا در پي صلاحي ميدان که در فسادي

سرو از تو در تمايل در کله ربيعي
مرغ از تو در ترنم بر سرو جويباري

ديوان رودکي

در هر بندي هزار دل در بندش
در هر پيچي هزار جان پيچيده