خسرو و شيرين نظامي

بنه در يک شکارستان نمي ماند
شکارافکن شکارافکن همي راند

مرصع پيکري در نيمه دوش
کلاه خسروي بر گوشه گوش

که گر نگذارم اکنون در وثاقش
ندارم طاقت زخم فراقش

بدين طاوس کرداري همائي
روان شد چون تذروي در هوائي

اگر گوشم بگيري تا فروشي
کنم در بيعت بيعت خموشي

بدان تا لشگر از من برنگردد
بناي پادشاهي در نگردد

اگر گامي زدم در کامراني
جوان بودم چنين باشد جواني

هنوزم ناز دولت مينمائي
هنوز از راه جباري در آئي

تو هرگز در دلم جائي نکردي
چو دلداران مدارائي نکردي

هنوزم غنچه گل ناشکفته است
هنوزم در دريائي نسفته است

هنوزم لب پر آب زندگانيست
هنوزم آب در جوي جوانيست

ولي نعمت رياحين را نسيمم
وليعهد شکر در يتيمم

من آرم در پلنگان سرفرازي
غزالان از من آموزند بازي

حساب آرزوي خويش کردن
به روي ديگران در پيش کردن

بر باغ ارم پوشيده شاخست
غلط گفتم در روزي فراخست

هزارت حاجت از شاهي رواباد
هزارت سال در شاهي بقاباد

ببين در اشک مرواريد پوشم
مکن بازي به مرواريد گوشم

مبارک رويم اما در عماري
مبارک بادم اين پرهيزگاري

چراغي عالم افروزنده بودي
چو در دست آمدي سوزنده بودي

چو خرگوش افکند در بردباري
کند هر کودکي بروي سواري

به دهليز سراپرده سياهان
حبش را بسته دامن در سپاهان

نمانده در حريم پادشائي
وشاقي جز غلامان سرائي

گهي خلخالهاش از پاي کندي
بجاي طوق در گردن فکندي

کلاغي ديد بر جاي همائي
شده در مهد ماهي اژدهائي

نهاده بر دهانش ساغر مل
شکفته در کنارش خرمن گل