اشارت به معني آنچه رسول صلي الله و عليه و سلم فرموده است که الدنيا ملعونة و ملعون ما فيها الا ذکر الله سبحانه
هست قول نبي که دنيي دون
وانچه جز ذکر ايزد بيچون
داخل اوست جمله ملعونند
وز نظرگاه قرب بيرونند
هر که پيوند ساخت با ملعون
نيست او هم ز حکم لعن برون
لعن حق چيست گويمت مشروح
کنم ابواب فهم آن مفتوح
لعن، راندن بود ز ساحت قرب
محنت بعد بعد راحت قرب
هر که يکدم جدا ز مقصود است
او در آن دم لعين و مطرود است
چون به مقصود خويش رو آورد
رست از زخم تيغ لعنت و طرد
سايه لطف و رحمتش دريافت
آفتاب قبول بر وي تافت
قرب او چيست از حق آگاهي
بعد او زين طريقه گمراهي
امر و نهيي که هست در قرآن
هست ازين قرب و بعد داده نشان
امر باشد به قرب حق خواندن
نهي از اسباب بعد او راندن
دوزخ و آنچه هست در دوزخ
وان عذاب و نکال در برزخ
درکات مراتب بعداند
که يکايک مناسب بعداند
گشت ظاهر به يک طريق و نسق
صورت غفلت تو اندر حق
روضه خلد و بوستان نعيم
چشمه سلسبيل يا تسنيم
درجات بهشت و لطف قصور
عرفات قصور و جلوه حور
همه هستند پيش صاحب راي
صورت قرب و آگهي ز خداي
اي کزين آگهي شدي آگاه
غير ازين آگهي مجوي و مخواه
هستي جان و تن همي فرساي
واندر آن آگهي همي افزاي
تا نه از جان و تن فنا باشي
مرد آن آگهي کجا باشي
آگهي هست جاودان گنجي
گنج مي بايدت بکش رنجي
در طلب ناکشيده محنت و رنج
ريش گاوي بود توقع گنج