شماره ٢٤٧: بانگ تسبيح بشنو از بالا

بانگ تسبيح بشنو از بالا
پس تو هم سبح اسمه الاعلي
گل و سنبل چرد دلت چون يافت
مرغزاري که اخرج المرعي
يعلم الجهر نقش اين آهوست
ناف مشکين او و مايخفي
نفس آهوان او چو رسيد
روح را سوي مرغزار هدي
تشنه را کي بود فراموشي
چون سنقرئک فلا تنسي