نوسخن
  • شبکه اجتماعی درباره

شماره ١٢٠: تا چند تو پس روي به پيش آ

تا چند تو پس روي به پيش آ
در کفر مرو به سوي کيش آ
در نيش تو نوش بين به نيش آ
آخر تو به اصل اصل خويش آ
هر چند به صورت از زميني
پس رشته گوهر يقيني
خود را چو به بيخودي ببستي
مي دانک تو از خودي برستي
وز بند هزار دام جستي
آخر تو به اصل اصل خويش آ
از پشت خليفه اي بزادي
چشمي به جهان دون گشادي
آوه که بدين قدر تو شادي
آخر تو به اصل اصل خويش آ
هر چند طلسم اين جهاني
در باطن خويشتن تو کاني
بگشاي دو ديده نهاني
آخر تو به اصل اصل خويش آ
چون زاده پرتو جلالي
وز طالع سعد نيک فالي
از هر عدمي تو چند نالي
آخر تو به اصل اصل خويش آ
لعلي به ميان سنگ خارا
تا چند غلط دهي تو ما را
در چشم تو ظاهرست يارا
آخر تو به اصل اصل خويش آ
چون از بر يار سرکش آيي
سرمست و لطيف و دلکش آيي
با چشم خوش و پرآتش آيي
آخر تو به اصل اصل خويش آ
در پيش تو داشت جام باقي
شمس تبريز شاه و ساقي
سبحان الله زهي رواقي
آخر تو به اصل اصل خويش آ