شماره ١٤٠: پيداي توام ز من چه پرسي

پيداي توام ز من چه پرسي
شيداي توام ز من چه پرسي
در دل پيوسته جاي داري
مأواي توام ز من چه پرسي
از سر تا پاي صنعت تو است
انشاي توام ز من چه پرسي
سر همه مو بموي داني
رسواي توام ز من په پرسي
گفتي که چه گفتي و چه کردي
مثواي توام ز من چه پرسي
گفتي که بدي تو يا نکوئي
کالاي توام ز من په پرسي
آن را شنوي که خود دميدي
من ناي توام ز من چه پرسي
جانم صدف و تو گوهر آن
درياي توام ز من چه پرسي
بر تو پنهانم آشکار است
صحراي توام ز من چه پرسي
فردا چه دهم حساب امروز
فرداي توام ز من چه پرسي
از من نايد جز آنچه خواهي
بر راي توام ز من چه پرسي
اوصاف تو راست (فيض) مظهر
سيماي توام ز من چه پرسي