شماره ٧٠٦: ز تو اي گشاد دلها همه کار بسته دارم
ز تو اي گشاد دلها همه کار بسته دارم
ز تو اي دواء و درمان دل و جان خسته دارم
باميد آنکه شايد بهواي تو ببندم
همه تار و پود خود را ز جهان گسسته دارم
نه نگاه نيم مستت دل من بجا گذارد
نه ز بند شست زلفت سر موي رسته دارم
همه رنج و محنت و غم همه درد و سوز و ماتم
سيه بلاي عشقت بدلم نشسته دارم
بتو بسته ام دلي را که شکسته است صد جا
بپذير عذرم اي جان که شکسته بسته دارم
بشکيب تا بسوزد دل و جان در آتش او
دل و جان چه سود اي (فيض) که ز غير رسته دارم