شماره ٦٤٢: قلم گرفتم و گفتم مگر دعا بنويسم
قلم گرفتم و گفتم مگر دعا بنويسم
دعا بيار جفاکار بيوفا بنويسم
شکايتي بلب آمد ز جورهاي تو گفتم
بهيچ نامه نگنجي ترا کجا بنويسم
دعا و شکوه بهم در نزاع و من متحير
کدام را ننويسم کدام را بنويسم
خداي داند و بس جز خدا کسي نه بداند
که گر سر گله را وا کنم چها بنويسم
اگر سر گله را واکنم وفا ننمايد
مداد بحر و بياض زمين کجا بنويسم
نه بحر ماند و نه بر نه خشک ماند و نه تر
اگر شکايت دلبر بمدعا بنويسم
همان بهست که خاموش گردم از گله چون (فيض)
ز مدعا نزنم دم همين دعا بنويسم