خور روز

روز خورست اي به دو رخ همچو خور
تافت خور از چرخ فلک باده خور
باده خور و نيز مرا باده ده
خوبي احوال زمانه نگر
عدل جهاندار ملک ارسلان
باغ ارم کرد جهان سر به سر
آنکه چو او شاه به جود و به عدل
چشم فلک نيز نبيند دگر
تا بود از تاج سر افراز ملک
باد به گيتي ملک و تاجور