وله ايضا

مردم چشم جهان بين پدر
آن که ناديده جهان رفت به خواب
غنچه باغ جهان شاه علي
طفل نامجرم ايمن ز عذاب
کاندرين باغ ز خوشبوئي او
گلي از چهره نيفکند نقاب
تا که از گلشن دوران بردند
سوي گلزار بهشتش بشتاب
هرکه تاريخ وفاتش جويد
گل خوشبوي درآرد به حساب