شماره ٢١: مهر مهر دلبري بر جان ماست
مهر مهر دلبري بر جان ماست
جان ما در حضرت جانان ماست
پيش او از درد مي نالم وليک
درد آن دلدار ما درمان ماست
بس عجب نبود که سودايي شوم
کآيت سوداي او در شان ماست
جان ما چوگان و دل سودايي است
گوي زلفش در خم چوگان ماست
اسب همت را چو در زين آوريم
هر دو عالم گوشه ميدان ماست
با وجود اين چنين زار و نزار
بر بساط معرفت جولان ماست
وزن مي ننهندمان خلقان وليک
کس چه داند آنچه در خلقان ماست؟
گر ز ما برهان طلب دارد کسي
نور او در جان ما برهان ماست
جنت پر انگبين و شير و مي
بي جمال دوست شورستان ماست
گرچه در صورت گدايي مي کنيم
گنج معني در دل ويران ماست
هاتف دولت مرا آواز داد:
کين نوامي گو: عراقي، ز آن ماست