آغاز

الا يا غافل افتاده از راه

بخواهي مرد غافل وار ناگاه

به غفلت مي گذاري زندگاني

دريغا گر چنين غافل بماني

به بوي زندگي عمري دويدي

وليک از زندگي بويي نديدي

به حسرتها چو چشمت راه يابد

نگوساري خويش آنگاه يابد

مثال زنده دنيا بماندي

تو بي معني دعوي بماندي