الحکايت والتمثيل

برون شد ابلهي با شمع از در
بديد از چرخ خورشيد منور
زجهل خود چنان پنداشت جاويد
که بي اين شمع نتوان ديد خورشيد
بدو بشناس او را و فناشو
دران عين فنا عين بقا شو
تو باقي گردي ار گردي تو فاني
توماني جمله گر بي تو تو ماني