شماره ٥٤٠: خوش آن که به گوشه اي نشيند
خوش آن که به گوشه اي نشيند
مردم چه که خويش را نبيند
چون بال شود وبال طاوس
نقشي که به مدعا نشيند
از وي چو نديد هيچ کس خير
چون خواجه ز مال خير بيند
غير از انسان که وقت نعمت
از شکر کرانه مي گزيند
بي سجده شکر هيچ مرغي
يک دانه ز خاک برنچيند
مشهور شود چو بيت معمور
صائب بيتي که برگزيند