في ذم من تشبة بالفقراء لسالکين و هو في زمرة الائشقياء الهالکين
نان و حلوا چيست؟ اين اعمال تو
جبه پشمين، ردا و شال تو
اين مقام فقر خورشيد اقتباس
کي شود حاصل کسي را در لباس
زين ردا و جبه ات، اي کج نهاد!
اين دو بيت از مثنوي آمد به ياد:
«ظاهرت، چون گور کافر پر حلل
وز درون، قهر خدا عز و جل
از برون، طعنه زني بر بايزيد
وز درونت، ننگ مي دارد يزيد»
رو بسوز! اين جبه ناپاک را
وين عصا و شانه و مسواک را
ظاهرت، گر هست با باطن يکي
مي توان ره يافت بر حق، اندکي
ور مخالف شد درونت با برون
رفته باشي در جهنم، سرنگون
ظاهر و باطن، يکي بايد، يکي
تابيابي راه حق را، اندکي