شماره ٢٨٨: علم توحيد نيک مي دانم
علم توحيد نيک مي دانم
خوش به ذوق اين کتاب مي خوانم
دو نگويم نه مشرکم حاشا
من يکي گويم و مسلمانم
مي عشقش به ذوق مي نوشم
رندم و ترک باده نتوانم
گاه در جمع فارغ از فرقم
گاه چون زلف بت پريشانم
در همه حال با خداي خودم
نه غلط مي کنم که خود آنم
مظهر اسم اعظم اويم
حافظ حرف حرف قرآنم
سيد مجلس خراباتم
ساقي بزم باده نوشانم