در هجاي علي سه بوسش

پيش ازين گفتم سه بوسش را همي
مردمست آن روسبي زن مردمست
باز از آن فعل بدش گفتم که نه
سگ دمست آن روسبي زن سگ دمست
گويد از سختي ور امير سرخس
پر خمست آن روسبي زن پر خمست
باز گويم ني که پر خم زن بود
کژدمست آن روسبي زن کژدمست
کفته بادا سرش زير پاي گاو
گندمست آن روسبي زن گندمست