ابيات پراکنده از مثنوي هاي اوزان ديگر مثنوي بحر مضارع

اي بلبل خوش آوا، آوا ده
اي ساقي ، آن قدح باما ده
جواني گسست و چيره زباني
طبعم گرفت نيز گراني
با صد هزار مردم تنهايي
بي صد هزار مردم تنهايي