شماره ٩٢: به سر ماه فکنده طيلساني
به سر ماه فکنده طيلساني
در سرو کشيده پرنياني
بر چشمه آفتاب بسته
از عنبر سوده سايباني
رخساره فراز سرو سيمين
مانند شکفته گلستاني
حوري و چو کوثرش عقيقي
سروي و چو غنچه اش دهاني
ني حور بعينه بهشتي
ني سرو براستي رواني
ديدم چو هزار خرمن گل
وقت سحرش ببوستاني
گفتم نظري کن اي جهانرا
جاني و ز دلبري جهاني
همچون تن من هماي عشقت
ناديده شکسته استخواني
جز ناله و سايه ام درين راه
ني همنفسي نه همعناني
آخر بشنو حديث خواجو
کز عشق تو گشت داستاني