شماره ٣٨: ز رارض دار سعدي يا بارق الغوادي

ز رارض دار سعدي يا بارق الغوادي
طف حول ربع سلمي يا ذارع البوادي
غافل مشو ز سوزم چون آه سينه ديدي
و انديشه کن ز آتش چون دود گشت بادي
نار الهموم هاجت من قلبي اشتعالا
ماه الغرام تجري من مد معي کواد
کس را مباد ازينسان حاصل ز درد هجران
بيخويشي و غريبي رندي و نامرادي
في اضلعي حللتم کالسر في الجنان
في مقلتي نزلتم کالنور في السواد
هر چند بي هدايت واصل نمي توان شد
در عشق سالکانرا جز عشق نيست هادي
يا مولعا بهجري لايمکن اصطباري
يا زايرا لغيري ماغبت عن فؤادي
خواجو چونيک نامي در راه عشق ننگست
تا در پي صلاحي ميدان که در فسادي