شماره ٨٠: کفر سر زلف تو ايمان ماست
کفر سر زلف تو ايمان ماست
درد غم عشق تو درمان ماست
مجلس ما بيتو ندارد فروغ
زانکه رخت شمع شبستان ماست
ايکه جمالت ز بهشت آيتيست
آيت سوداي تو در شان ماست
تا دل ما در غم چوگان تست
هر دو جهان عرصه ميدان ماست
زلف سياه تو در آشفتگي
صورت اين حال پريشان ماست
چون نرسد دست بلعل لبت
خاک درت چشمه حيوان ماست
گفت خيال تو که خواجو هنوز
عاشق و سرگشته و حيران ماست