شماره ٨: گرنه عشق او قضاي آسمانستي مرا
گرنه عشق او قضاي آسمانستي مرا
از بلاي عشق او روزي امانستي مرا
گر مرا روزي ز وصلش بر زمين پاي آمدي
کي همه شب دست از او بر آسمانستي مرا
گرنه زلف پرده سوز او گشادي راز من
زير اين پرده که هستم کس چه دانستي مرا
بر يقينم کز فراق او به جان ايمن نيم
وين نبودي گر به وصل او گمانستي مرا
آفت جان است و آنگه در ميان جان مقيم
گرنه در جان اوستي کي باک جانستي مرا
مرقد خاقاني از فرقد نهادي بخت من
گر به کوي او محل پاسبانستي مرا