رومي

من ز افلاکم رفيق من ز خاک

سر خوش و ناخورده از رگهاي تاک

مرد بي پروا و نامش زنده رود

مستي او از تماشاي وجود

ما که در شهر شما افتاده ايم

در جهان و از جهان آزاده ايم

در تلاش جلوه هاي نو بنو

يک زمان ما را رفيق راه شو